Wydawnictwo Waneko

acz każdy ma swoje tępo i trzeba pamiętać, aby na siłę nie pędzić (nauka naprędce przynosi jałowe owoce). Metoda Heisiga jest nieco specyficzna, ale trzeciorzędne ma w niej znaczenie, czy ktoś je wzrokowcem, czy nie. Nauka wedle tej metody pozwala przyswoić 2200 znaków (całe jouyou + kilka dodatkowych), ale uczący będzie znał tylko kształt znaku, jego zapis, oraz jedno znaczenie (nie pozna czytań ani złożeń, te będą leżały w gestii dalszych etapów nauki). Heisig proponuje swą metodę nawet początkującym, aczkolwiek ja poleciłbym ją komuś, kto już, co nieco wie o japońskim i wcale nie chodzi mi tylko o kanji. Szczerze powiedziawszy proponowałbym jego metodę dopiero po N4. W każdym razie gorąco ją polecam. Podzielę się swoim doświadczeniem. Nim sięgnąłem po Heisiga uczyłem się tradycyjnie (nadal uczę się "tradycyjnie" języka japońskie, ale już nie kanji). Mimo, iż kanji są tym, co najbardziej kocham w języku japońskim, to po jakiś trzech latach znałem (to znaczy: potrafiłem zapisać, znałem czytania i tylko jakieś 650 znaków (przygotowywałem się wtedy do N3). Gdy natknąłem się na Heisiga i przeczytałem o jego metodzie, spojrzałem na nią z litością... Wydawała mi się niesamowicie trywialna i głupia. No ale jako że tradycyjna nauka nie pozwalała mi na szybkie efekty, pomyślałem sobie, a nuż spróbuję i zobaczę tego Heisiga! No i opanowałem 2200 znaki w 2 miesiące, więc tego... (akurat miałem wtedy wakacje studenckie). Od tamtej pory minęło 7 lat, a ja obecnie znam 3087 znaków (dużo czytam, aspecjalistyczne, stare i poetyckie teksy mogą niekiedy wymagać więcej znaków + kilku nauczyłem się tak dla zabawy). Zaznaczam jednak, że książka Heisiga to nie jakieś prawdy objawione, po których przeczytaniu wiedza sama spłynie na czytelnika. Nic podobnego, proponowana metoda również wymaga rygorystycznej i systematycznej pracy. Polecam zrobić sobie do niej fiszki w anki (na zasadzie znak-znacznie, oraz znaczenie-znak) i powtarzać opanowana kanji codziennie, choćby i według standardowego algorytmu. No i trzeba wiedzieć, że po metodzie Heisiga czeka jeszcze nauka czytań i złożeń (ja zacząłem czytać po niej "Kanona" - taka visual novel - i na bieżąco uczyłem się każdego złożenia, które się napatoczyło. Początkowo było ździebko trudno, ale potem już się po prostu płynęło. Polecam więc sprawdzić, czy Heisig odpowiada twoim potrzebom i predyspozycją. Proponuję jeszcze inną metodę, naukę znaków poprzez ich etymologię - tutaj jednak zalecam przynajmniej kolejność przyswajania znaków z metody Heisiga.

---

[Wyderek] o_O Chyba mamy tutaj jakiegoś eksperta!

View more